motoextra

Zaprzestanie w 1964 r. produkcji modelu Felicia na długi czas wyłączyło z oferty Skody modele bądź ich warianty pozbawione stałego dachu. Duchowym następcą Felicii został hardtop MBX, z kolei jego spadkobiercą – coupe 110R, wytwarzane w latach 1970-80. W latach 80. kontynuowano tę dobrze odbieraną przez rynek koncepcję modelami Gerde/Rapid.

Głównym powodem odejścia od produkcji kabrioletów była całkowita zmiana koncepcji konstrukcyjnej pojazdów, zapoczątkowana w 1964 r. modelem MB. Zblokowany z tyłu pojazdu układ napędowy i lekkie, samonośne nadwozie z filigranowymi słupkami i wiotką płytą podłogową nie dawały wielkich nadziei na szczęśliwy finał prac nad wariantem osłabionym dodatkowo brakiem dachu. Przekonano się o tym nawet empirycznie, podczas drogowych prób prototypu roadstera opartego o technikę NOV, czyli przyszłego modelu MB. Przełamanie się pojazdu badawczego podczas pokonywania przejazdu kolejowego w 1962 r. na długo przypieczętowało losy kabrioletów noszących logo Skoda. Zostały one wyparte przez inne, znacznie sztywniejsze warianty pochodne, choć nadal profilowane sportowo bądź rekreacyjnie, lecz posiadające już stałe dachy. I nawet jeśli w pewnym momencie w technologicznym zasięgu producenta znajdowało się opracowanie w pełni funkcjonującego kabrioletu na bazie modeli 110R lub Garde/Rapid o odpowiednio wzmocnionej strukturze nośnej, to przy takim podziale produkcji zwyczajnie nie było go już gdzie wytwarzać.

Renesans powodzenia kabrioletów z przełomu lat 70. i 80. XX wieku skłonił wiele wytwórni do uruchomienia produkcji takiej odmiany nadwoziowej swych najpopularniejszych modeli. Wielokrotnie w obliczu podobnego problemu pełnego obsadzenia mocy wytwórczych zlecano ją firmom zewnętrznym. Zwykle były to dawne pracownie stylistyczne, podejmujące się od lat 50. budowy mniejszych serii pojazdów. Stąd logotypy Pininfarina, Karmann bądź Bertone na karoseriach odkrytych wersji modeli popularnych, europejskich marek. Widoczna na fotografiach Skoda Rapid powstała jednak w zupełnie odwrotny sposób. Jej małoseryjna produkcja nie została zlecona przez macierzystą wytwórnię renomowanemu podwykonawcy z drugiej strony żelaznej kurtyny. Samochód opracowano w 1987 roku w Niemczech Zachodnich i po długim poszukiwaniu właściwego partnera mogącego podjąć się jego pracochłonnej produkcji, ostatecznie znaleziono go w Czechosłowacji. Struktura nośna i nadwozie z uniesioną linią tyłu powstały w firmie Auto Hainzinger, pełniącej na co dzień rolę przedstawiciela marki w bawarskim mieście Regensburg (Ratyzbona). Produkcji podjął się Metalex, z siedzibą w Pradze i filią numer 03 w Mielniku zajmującą się konwersjami (zwykle dla potrzeb motosportu) samochodów marki Skoda oraz VAZ/Łada.